کارگرانی که سال‌ها بار سنگین صنعت، ساخت‌وساز و کشاورزی رابه دوش کشیده‌اند،امروز درخانه‌ها وکارخانه‌ها بازداشت می‌شوند و به جرم مهاجر بودن با تهدید اخراج و خشونت مواجه‌اند. فرمان اعزام نیروهای نظامی به محلات مهاجرنشین نه یک تصمیم اداری ساده، که نمایانگر ساختار خشن قدرت آمریکاست.سؤال اصلی این است که چه بر سر کشوری آمده که برای حفظ نظم، باید به ارتش متوسل شود؟ لس‌آنجلس دیگر شهری برای تحقق رؤیا نیست؛ آزمایشگاهی است برای نمایش خشونت نهادینه، تبعیض ساختاری و افول پرهیاهوی لیبرالیسم آمریکایی. دولت ایالات متحده، که در خارج از مرزهایش خود را حامی حقوق ملت‌ها معرفی می‌کند، در خاک خود از پاسخ دادن به مطالبات انسانی شهروندانش با مشت آهنین طفره می‌رود. اما شواهد نشان می‌دهد مهاجران زخم خورده در برابر خشونت سیستماتیک واشنگتن در حال اتحاد بیشتر هستند. اعتراضات از لس آنجلس به نیویورک کشیده شده و به نظر می‌رسد شهرهای دیگر نیز شاهد شکل گیری این تجمعات شود.
رئیس‌جمهور آمریکا دونالد ترامپ روز شنبه دستور اعزام حداقل ۲۰۰۰ نیروی گارد ملی به لس‌آنجلس را صادر کرد. این نیروها قرار است به پلیس برای یافتن مهاجران بدون مدارک در محل‌های کار کمک کنند.
ترامپ تأکید کرد هرگونه تظاهرات که مانع کار مأموران مهاجرت شود، به عنوان «نوعی از شورش» تلقی خواهد شد. این دستور، بنزین بر آتش بی‌سابقه‌ای بود که لس‌آنجلس را مستقیما در کانون تنش‌های ناشی از سیاست‌های سختگیرانه دولت او در برخورد با مهاجران قرار داد. درهمینراستا، گاوین نیوسام، فرماندار کالیفرنیا این اقدام را « تحریک عامدانه و موجب افزایش تنش‌ها» خواند. این یورش‌ها به نظر می‌رسد نتیجه بخشی از مرحله جدید سیاست‌های سختگیرانه دولت ترامپ در برخوردبامهاجران باشد.مقامات اعلام‌کرده‌اند که بربازرسی محل‌های کارتمرکز بیشتری خواهندداشت.بهنقل از نیویورک‌تایمز و بر اساس اظهارات یک مقام ناشناس از وزارت امنیت داخلی آمریکا، مأموران اداره مهاجرت و گمرکات آمریکا (ICE) روز جمعه ۱۲۱ مهاجر را در سراسر لس‌آنجلس بازداشت کردند.پلیس پیش از این اعلام کرده بود که تظاهرات در شهر آرام بوده است. با این حال، برخی اعتراضات روز شنبه در مناطق دیگری از جمله پارامونت - شهری در حدود ۲۵ کیلومتری جنوب مرکز لس‌آنجلس با جمعیت زیاد لاتین‌تبار - با درگیری‌های بیشتر همراه بود. در برخی موارد تظاهرکنندگان با مأموران ایالتی درگیر شدند. بعضی از معترضان به سوی پلیس سنگ پرتاب کردند و نیروهای امنیتی نیز با نارنجکهای صوتی-نوری و شلیک گلوله‌های پلاستیکی پاسخ دادند.دونالد ترامپ متعهد شده رکوردی بی‌سابقه از اخراج افرادی که به‌صورت غیرقانونی در کشور حضور دارند ثبت کند و مرزهای آمریکا-مکزیک را کاملا تحت کنترل درآورد. در همین راستا، کاخ سفید برای اداره مهاجرت و گمرکات (ICE)هدفی تعیین کرده که روزانه حداقل ۳۰۰۰ مهاجر را بازداشت کنند.
فشار غیرعقلانی بر مهاجران
فارغاز قانونی یا غیرقانونی بودن مهاجران لاتین‌تبار، این گروه عموما در بخش‌های اقتصادی حیاتی آمریکا مشغول هستند و بهدلیل فقدان بیمه یا اتحادیه کارگری حداقل حمایتهای فدرال و ایالتی از آنها به عمل می‌آید و در محاسبات اقتصادی مزیت نسبی شایان توجهی نسبت به همتایان سفیدپوست خود دارند. بهاعتقاد آدام پوسین، اقتصاددان مؤسسه بین‌المللی پترسون، حذف صدها کارگر شاغل باعث کمبود نیروی کار در صنایع و مکان‌های خاص و افزایش قیمت‌های گسترده با کاهش عرضه خواهد بود. مؤسسه غیرحزبی اقتصادی پترسون خاطرنشان می‌کند که اخراج نیروی کار غیرقانونی به رکود تورمی منجر می‌شود، تورم را ۱.۵درصد افزایش می‌دهد و تولید ناخالص داخلی را در عرض سه سال تا بیش از ۳ درصد کاهش خواهد داد. بخش‌های میوه و سبزیجات، خدمات، ساخت‌وساز، معادن و ماشین‌آلات صنعتی با حضور کارگران غیرقانونی برپاست و یافتن کارگر قانونی با حقوق سالانه بالا،کاملا مشکل‌ساز خواهد بود.تحلیلگران دانشکده اقتصادی وارتون دانشگاه پنسیلوانیا (محل تحصیل ترامپ جوان) تخمین زده‌اند که برنامه‌های چهلوهفتمین رئیس‌جمهور آمریکا کسری بودجه را بین ۳.۵ تا پنج تریلیون دلار در طول در ۱۰ سال افزایش می‌دهد.
وابستگی به نخبگان
آمریکا از پذیرش شمار زیادی از مهاجران سود برده است؛ مهاجرانی که به نوبه خود نقش چشمگیری در نوآوری ایفا کرده‌اند. برای مثال، مهاجران فقط حدود ۱۴درصد جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند، اما حدود ۳۸ درصد برندگان مقیم جایزه نوبل این کشور در رشته‌های شیمی، پزشکی و فیزیک و ۳۶درصد برندگان نوبل در تمامی دسته‌ها در دو دهه گذشته، از میان آنان بوده‌اند. از سال ۲۰۰۰ تاکنون، ۲۴ درصد برندگان مقیم جایزه موسوم به «نابغه» بنیاد مک‌آرتور نیز مهاجر بوده‌اند. جن سونهوانگ بنیانگذار شرکت انویدیا که تراشه‌هایش در مرکز پیشرفت‌های هوش مصنوعی قرار دارند در تایوان متولد شد و در ۹سالگی به آمریکا مهاجرت کرد.امااکنون آمریکا درحال پشت کردن به جهان است.این کشور، محدودیت‌های پیشین بر سرمایه‌گذاری خارجی را شدیدتر کرده و دامنه و شدت بررسی‌ها را برای سرمایه‌گذاران خارجی که قصد خرید شرکت‌های آمریکایی را دارند گسترش داده است. همچنین، این کشور در حال بررسی ایجاد یک کمیته برای نظارت بر سرمایه‌گذاری‌های خارجی شرکت‌های آمریکایی و احتمالا محدود کردن آنهاست. در ادامه این روند، دونالد ترامپ، تهدید به اعمال‌مجموعه‌ای گسترده ازمحدودیت‌های‌وارداتی‌کرده که اعمال این سیاست‌های حمایتی،بهره‌وری اقتصادی را کاهش خواهد داد. طرح‌های او برای محدود کردن مهاجرت کارگران ماهر نیز ممکن است خسارات زیادی به بار آورد. ترامپ در کارزار انتخاباتی سال ۲۰۲۴ از اعطای مجوز کار به همه دانشجویان خارجی فارغ‌التحصیل از دانشگاه‌های آمریکا حمایت کرد، اما دولت او شرایط تمدید ویزا برای مهاجران ماهر را بسیار دشوارتر ساخت.
عناد آشکار کاخ سفید با نهاد آموزش عالی
به نقل از رویترز، لینی، دانشجوی کارشناسی ارشد پکن که در میانه موج تازه محدودیت علیه دانشجویان بین‌المللی چینی در واشنگتن گرفتار شده، با اضطراب منتظر است تا فرآیند ویزای خود را برای ادامه تحصیل دکترا در دانشگاه رویایی‌اش، کالیفرنیا، از سر بگیرد.این دانشجوی ۲۴ ساله رشته جامعه‌شناسی که به‌دلایل حفظ حریم خصوصی، از ذکر نام خانوادگی خود امتناع کرد به اصحاب رسانه گفت: «ما خودمان را ناتوان و عاجز از انجام هر کاری می‌دانیم.»
محدودیت‌های جدید ویزا، تازه‌ترین گام از سلسله اقداماتی است که به جامعه دانشجویان بین‌المللی_ به‌ویژه شهروندان چینی_ هدف گرفته شده است؛ گروهی که حدود یک‌چهارم کل دانشجویان بین‌المللی در آمریکا را تشکیل می‌دهند و این اقدامات در چارچوب سیاست‌های سختگیرانه مهاجرتی دولت ترامپ دنبال می‌شود. اگراین محدودیت‌ها به بخش وسیعی از ۲۷۷هزار دانشجوی چینی حاضر در دانشگاه‌های آمریکا تعمیم یابد می‌تواند منبع درآمد مهمی برای دانشگاه‌ها باشد، همچنین کانال حیاتی جذب استعداد برای شرکت‌های فناوری آمریکا را دچار اختلال کند.دانشجویان چینی حدود ۱۶درصد از کل دانشجویان تحصیلات تکمیلی در رشته‌های علوم، فناوری، مهندسی و ریاضی (STEM)در آمریکا را تشکیل می‌دهند.پیامدهای احتمالی این اقدامات می‌تواند حتی از تأثیرات اقتصادی فوری برای آمریکا نیز مخرب‌تر باشد. زیرا ممکن است به‌تدریج جذابیت دانشگاه‌های آمریکا را کاهش داده و به فرار مغزها منجر شود. براساس گزارش وزارت بازرگانی آمریکا، دانشجویان بین‌المللی- که ۵۴درصد آنها از هند و چین هستند- در سال۲۰۲۳ بیش از ۵۰میلیارد دلار به اقتصاد این کشور کمک کردند.
واهمه ترامپ از افزایش نفوذ مکزیک در آمریکا
با توجه به حمل پرچمهای کشور مکزیک توسط برخی از معترضین در لس‌آنجلس، بهسادگی میتوان به میزان خودتخریبی قدرت نرم آمریکا در میان اقلیتهای سختکوش کشور پی برد. این گردش لاتینتباران بهسمت مکزیکوسیتی بهشکل فرهنگی_اجتماعی بستر مناسبی برای افزایش قدرت چانهزنی مکزیک در قاره آمریکای شمالی فراهم می‌کند. در راستای همین روند، جورج فریدمن، آینده‌پژوه برجسته آمریکایی در کتاب معروف خود بهنام «جهان در صد سال آینده» نوید خیز مکزیک با بررسی اعداد و ارقام را داده است. این چهره معتبر دانشکده‌های نظامی در سال ۲۰۰۹ خاطرنشان کرد: مکزیک در سال ۱۹۵۰ فقط ۲۷میلیون جمعیت داشت، در سال ۲۰۰۰ جمعیتش به صد میلیون رسید و در سال ۲۰۰۵ به ۱۰۷میلیون نفر افزایش یافت. به گواهی سازمان ملل، جمعیت مکزیک تا سال ۲۰۵۰ به ۱۱۴ الی ۱۴۰میلیون خواهد رسید که رقم ۱۱۴میلیون آن حتمی بهنظر می‌رسد. فریدمن ادامه داد: مکزیک در سال ۲۰۰۷ پانزدهمین اقتصاد بزرگ جهان بود و با فاصله کمی پشت استرالیا قرار داشت. البته مکزیک از نظر دارایی فردی مردم کشورش، بسیار عقب و در رده شصتم بود. صندوق بین‌المللی پول درآمد متوسط مردم مکزیک در دهه ۲۰۰۰ را سالانه ۱۲هزار دلار و برابر با ترکیه ولی بسیار بالاتر از درآمد مردم چین که بیشک قدرت جهانی است قرار داده بود. وی تصریح کرد: درآمد سالانه افراد جامعه اهمیت بالایی دارد اما اندازه کلی اقتصاد نیز برای مانورهای جهانی بسیار مهم است. اندازه اقتصاد است که امکان می‌دهد چند درصد از درآمد کشور صرف امور نظامی شود. اتحاد جماهیر شوروی درآمد فردی بسیار کمی داشت اما اندازه بزرگ اقتصادی مسکو از روسیه سرخ قدرتی بزرگ ساخت. درواقع اقتصاد قابل توجه و جمعیت انبوه برای هر کشوری اعتبار است. مکزیک بسیاری از اراضی اولیه خود را در جنگ ۱۸۴۶ با آمریکا از دست داد و به پشت رودخانه ریوگرانده عقب رانده شد. مکزیکیهای بومی پس از جنگ همچنان به زیست خود در سرزمینهای اشغالی ادامه دادند. با جابه‌جایی‌های دهه ۱۹۹۰ جمعیت لاتینتباران جنوب غرب آمریکا افزایش یافت و امروزه با افزایش محبوبیت فرهنگی مکزیکوسیتی در برابر واشنگتن احتمال فعال‌سازی گسلهای هویتی در درون آمریکای ترامپ وجود دارد.
مشت آهنین ترامپ
پلیس ضدشورش با تجهیزات کامل، روز جمعه درگیر رویارویی پرتنشی با معترضان شد و این درگیری پس از آن رخ داد که مأموران اداره مهاجرت و گمرکات (ICE) عملیات اجرایی خود را در شهر انجام داده و دست‌کم ۴۴ نفر را به دلیل تخلفات مهاجرتی بازداشت کردند.
یک مقام ارشد دولتی شنبه‌شب اعلام کرد که نیروهای گارد ملی ظرف ۲۴ساعت در محل حاضر شدند. مقامات دولت ترامپ، رهبری سیاسی ایالت کالیفرنیا را به دلیل اعتراضات مورد انتقاد قرار دادند و قانون‌گذاران دموکرات این ایالت، دستور ترامپ را سوء‌استفاده از قدرت تلقی کردند. گاردملی تنها شاخه از نیروی نظامی آمریکاست که توسط فرمانداران ایالتی و رئیس‌جمهور این کشور قرار می‌گیرد قابل استفاده هستند. این نیرو شباهت زیادی به ذخیره ارتش دارد، به این صورت که اعضای آن دوره‌های آموزشی منظمی را طی می‌کنند و می‌توانند به صورت تمام‌وقت فعال شوند، اما معمولا شغل‌های دیگری دارند. گارد ملی معمولا در بلایای طبیعی مانند طوفان‌ها و آتش‌سوزی‌های جنگلی به کار گرفته می‌شود. بر اساس وب‌سایت گارد ملی، آخرین باری که رئیس‌جمهور برای مقابله با ناآرامی‌های مدنی از این نیرو استفاده کرد، به سال ۱۹۹۲ و در جریان شورش‌های لس‌آنجلس بازمی‌گردد. علت این ناآرامی‌ها به انتشار فیلمی باز می‌گشت که در آن چهار افسر پلیس سفیدپوست در حال کتک زدن رادنی کینگ (یک سیاهپوست) بودند و بعدا در دادگاه تبرئه شدند.
